بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه.نه هرگز!
بی تو حتی شب من ماه ندارد
پایِ سست و تنِ فرسوده ام آخِر که به آن کوچه دگر راه ندارد.!!
بی تو یک شب منِ تنها هوسِ کویِ تو کردم. 
هوسِ مویِ تو و بویِ تو و رویِ تو کردم. 
سرِ سجاده ی خود تا به سحرگاه نشستم. 
بند از پای گسستم چشم ها بستم و در خویش شکستم
گله کردم ز نگاهت وان دو چشمانِ سیاهت، بوسه ی گاه به گاهت. 
گله کردم گله کردم به خدایت.! 
بی تو شب ماه ندارد ابر هم گاه ندارد به سحر راه ندارد در بساط آه ندارد
دلِ سنگی که تو داری به خدا شاه ندارد!
دوش گفتم به خدایت، که شب و روز ندارم . 
که ز دستت نفسم، حبس در این سینه و مبهوت نگاه و همه جانم نگران است.!
نیمه شب بود و هوا رام.قطره ی اشک خدا پنجره را شست!
چشم ها خیسپای ها سست.
لرزه افتاد به جانم.تو کجایی؟
نگرانم نکند باد بیاید حالتِ مویِ تو برهم بزند
یا بخرامد در اتاقی که تو خوابی.!! 
نکند زوزه ی یک گرگ،
از سرت خواب پراند
نگرانم نگرانم. 
من پر از دغدغه و شب پر از آرامش و محجوب.
من قسم می خورم این بار به آرامشِ این شب،
به سیاهیِ سماوات ،
به کواکب،
به سیارات
حذر از عشق ندانم، سفر از پیشِ تو هرگز نتوانم نتوانم!

نمیدونم چطور خواهد بود ولی میدونم گریستن برای عشقی ک دنیام بوده اسونتر از بغضیه ک همیشه توی گلو باشه . 

لحظه ب لحظه میمردم وقتی ارزو میکردم مثل من فکرکنی و رفتار کنی .

اونقدر برای دیدنم مشتاق بودی و از دیر امدنم کلافه ک راضی شدی دیگه نبینی منو . 

دیر کردی ببین از زندگی جا ماندم
دیر کردی زمین خوردم و تنها ماندم
دیر کردی حسرتت هر لحظه بر بادم داد
دیر آمد در برم تا گفتم ای داد ای داد
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره

من میرم امشب خنده هام از خاطرت میره
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره

من میرم امشب فکر تو آروم نمیگیره

 

وقتی که نیست از تو نشونی

یعنی شدم فراموش

کنار از ما بهترونی

یعنی شدم فراموش
حال منو دیدی نموندی

کردی منو فراموش

 

 

 

چه ساده این قلبو شدی آخر شدم فراموش
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امشب خنده هام از خاطرت میره
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امشب فکر تو آروم نمیگیره
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امشب خنده هام از خاطرت میره
من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امشب فکر تو آروم نمیگیره